بنا به دلایلی باید فعالیت بیشتری در اینستگرم و کانال تلگرم داشته باشم. هنوز برنامهی مشخصی برای نوع فعالیت وبلاگم ندارم. فقط میدانم که خصوصیترها را اینجا خواهم نوشت. اما نمیدانم که آیا مایلم سایر نوشتههایم را هم اینجا منتشر کنم یا نه؟ قطعا با شما راحتترم و بیشتر از دیگران از جزییات زندگی من خبر دارید. بله بله، ژولیسِ شیاد که قصد داشت وبلاگستان را نجات دهد حالا دارد این حرفها را میزد! متاسفم که این را میگویم اما کار چندانی از من و شما ساخته نیست. آن دو هفتهای که اینترنت کشور قطع بود، بازدید از وبلاگها به شدت زیاد شده بود. مردم کانال و اینستا نداشتند و اینجا برای همدیگر کامنت میگذاشتند. حتی عدهای وبلاگ ساختند تا صرفا در دوران بیاینترنتی در آن بنویسند! حالا میتوانم به دیگران حق بدهم که چرا وبلاگ را ترک میکنند یا خیلی کم مینویسند؛ آدمیزاد نیاز به مخاطب دارد. سرمایهگذاریِ زمان روی وبلاگ منطقی نیست. هرچتد که وبلاگ، بستر اصلی برای نوشتن است اما این دوران، دورانِ اینستا و کانال است و حتی -خوب یا بد- با آن درآمدزایی میکنند. توی کانال، هم مختصر مینویسم و هم دستسازههایم را عرضه میکنم. اگر فحش نمیدهید این کانال بنده است و میتوانید عضو شوید:
اینجا کلیک کنید!
صفحهی شخصیام در اینستگرم را هم به زودی معرفی خواهم کرد.
پ.ن: بنده قصد ترک کردن وبلاگستان را ندارم! خواهشا فحش ندهید! گمانم که نیاز بود متن بهتری بنویسم. پر از ایهام و ابهام است. من جایی نمیروم. هر آنچه که نیاز داشته باشم را اینجا مینویسم و در اینستا کپی خواهم کرد. من غلط کردهام که بروم! :)) گفتم که کار زیادی از من و شما ساخته نیست ولی زورمان را خواهیم زد. چشم.
درباره این سایت